..............üüüüüüü

inanılmaz bir hırstı, benden daha iyiyi arama hırsı,
orada burada şurada, gözlerde bakışlarda, kitaplarda,
ansiklopedilerde, dinlerde ve de gizemli kitaplarda, büyücülerde, cadılarda, uçanlarda, yüzenlerde, güneşe yapraklarını serenlerde,
yağmurda, gecenin karanlığında, ayın ışığında ve de uzaktan gördüğüm her şeyde, perdenin arkasında saklı duranlarda, simyada.
varıp varabileceğim nokta sen oldun gene, hiçbir şey sen gibi olamaz ve de sen kendimi tanımladığım yerde,
çıktığım basamakların bittiği yerde, dedim o’na ve şimdi ver kendimi bana, neyim ben anlat bana, öyle görürdüm kendimi,
şöyle görürdüm, parçalardım, bölerdim çarpardım, altımda yatan şeyi ah az da olsa hissedebilmek içimdeki varlığa dokunabilmek
O’na ve de bel bağlamışlığım vardı, benden daha iyiyi bildiklerini düşündüklerime,
topluluğun içinde bulunma arzum, seni bulabilmekti onların içinde, biliyordum,
görsem tanıyacağım ve de sen bana vereceksin kendimi, ah az mı koştum
, nefes nefese kaldım,
nerede gizem görsem altını kaldırıp baktığımda çocukken yaptığım kumdan kalelerin bir deniz dalgası ile parçalanıp kuma dönüşmesi gibi,
görüp görebileceğim toz yığınından ibaretti.. ve şimdi bendeki otorite boşluğu,
benden daha iyisi olamaz ukalalığı altında sana bakıyorum ve sen aç beni,
parçala ve içimdekini önüme koy, fark etmez sunumun, benden de çıkıp çıkabileceği tozsa eğer,
toza döndür beni ve kendimi tanımlamalarım bitsin artık,
hiç bir şey olmadığımın bilincinde ne de kimsenin çok bilmiş olduğunun farkındayım artık,
parmaklarımın ucunu değdirdiğimde bu muydu dediğim şeyler,
yaşadığım hayal kırıklıkları ve şimdi sahnedeyim ve sen karşımda ol,
her şeyin altından çıkan yüzlerimi kim gösterebilir bana ve ben nereden tanıyacağım oynanan oyunun
, oyuncularının altı üstü şov yaptıklarının ve de her şey şov dünyası, mambo jambo..