BiRaS uZun aMa oKuyun choq süFee :'(:'(

[color=violet]
ARZUNUN GÜNLÜĞÜ

-Selam günlüğüm.. Sana belki de son kez yazacağım.. Hayatta olduğum son günü seninle geçireceğim.. yarın herşey bitecek...Tüm acılarım son bulacak! beni sevmeyen bir dünyayı hayatı.. Ben hiç sevmem.. !! Onur'la son defa konuştuk. Yani buna konuşmak denirse.. Mesaj attım.. ''konuşalım?? '' dedim ama o beni tersledi ''konuşuruz..sanki çok acil'' dedi. Evet acildi!! Son defa konuşmak istemiştim sadece. Belki bana dur gitme derdi.. Bende onu dinlerdim. Ama o beni biraz daha itti... Ölüme itti!' Onur bu sözlerim sana..Seni sevmiştim.. İnan bir sevgilim için ölümü göze almamıştım.. Ama bundan haberin bile olmayacak. Sadece sessiz bir ölüm olacak. Beni ahtırlamıyacağından eminim! Herşey bitti! Senis evdiğim için affet! Hep senin oyuncağın oldum.. Şimdi ise hayatın oyuncağıyım. Yarın olmayacağım!Sana yeni sevgilin olacak kişi ile mutluluklar diliyorum. Sakın kendini suçlama!. Bu uyku uzun bir uyku olacak! Son defa.. Herşey son defa bugün.. Şuan son defa odamdayım.. Son defa sana dair kalmış herşeye bakıyorum.. Seninle geçirdiğim güzel günleri hatırlıoyrum..Seni ne kadarda mutlu ediyordu yanağına kondurduğum bir öpücük. Şimdi bir ölüm öpücüğü konduracağım senin yanaklarına! Seni seviyorum.. Bu kelime çok eskidi değilmi? Önemini bilmediğin içindir.. Ama bu kelimenin benim için anlamı çok büyük. Çook... Bu kelimeyi bir dahaki sefere kullandığında sakın birini üzmek için kullanma.. Lütfen önemini ve sorumluluğunu düşün ve öyle kullan bu kelimeyi!!
Hoşçakal...

Arzu: Evet son hatıramı da yazdım.. Şimdi şu ilaç kutusunu da alalım.. Bu kez son defa bakıyorum hayata..
(TELEFON..)
Emre: Selam napıyorsn??
Arzu: İyidir senden??
Emre:iyim'de.. Sanki sesin kötü gibi..noldu??
Arzua yok uykum varda ondandır.. iyim ben.
Emre: Hımm.. peki o zaman ben ödevleri almak için aramıştım..
Arzu: Testler yapılacak.
Emre: Hım.. tamam sağol. Ben defterdekileri yapamadım..Yarın senden alsam olurmu??
Arzu: Ya ben yarın belki...
Emre: Gelmiyecek misin??
Arzu:Yok yani belki yapamam.. Ya onu bırakta Emre hayatının değerini bil.. Tamam mı?
Emre: Tamam da.. Kızım sen niye böylesin??
Arzu: Yok bişiyim.. Öyle içimden geldi..
Emre: İyi peki.. Hadi ben kapatıyorum.. İyi geceler tatlı rüyalar..
Arzu: Yaa evet ne tatlı olacak ama bu rüya..
Emre: Haa.??
Arzu: Yok bişi iyi geceler..
Emre: Tamam bb..
(TELEFON KAPANIR)

Arzu: Vay been çok arkadaşlarımı bıarakıp gitmek koyacak galiba bana.. Ne güzel anılarımız vardı.. Ama sana uzaktan bakmak beni yavaşyavaş öldüreceğine bir seferlik olsun! Ben seni ömrümün sonuna kadar seveceğim diye söz vermiştim. Belki ömrümün sonunu beklersem bitecek bu aşk! Bu yüzden ben sözümü tutmak için bugün ömrüme son vereciğim! Kaderde senin gözlerine bir daha bakamamak ta varmış. Seni sevememek yokmuş en ağzından.. Çok değiştim ben! Kimse yok hayatımda.. Benden ve senden başka.. Boşver be sevgilim olmasın.. Ben yetinirim bunlarla! Senin için kapansın gözlerim..
(ARZU YATAĞINA YATAR.. VE BİR KUTU İLACI HİÇ DÜŞÜNMEDEN İÇER...)

Arzu: İşte bitti.. Birkaç saat sonra gideceğim.. Ama merak etme Onur.. Geri gelemem birdaha..
(ARZU ONURA MESAJ ATAR.. )
-Küsmüyüz??
-Bilmem..
Arzu: Unutulmuşuz.. Neyse böylede gidilir be hayattan.. Napalım.. Ölmek daha kolay en ağzından..
(ARZUNUN ANNESİ ODAYA GİRER..)
Annesi: Kızım kiminle konuşuyorsun??
Arzu: Hiç anne şarkı söylüyorum öyle..
Annesi:Tamam kzıım. Gelsene mutfağa ?
Arzu:Yok ben iyim böyle..
Annesi: Noldu kızım yine sana?
Arzu:Yok bişiyim yatıyorum öyle..
Annesi peki sen bilirsin kızım.Biz babanla mutfaktayız.. Gelmek istersen gel..
Arzu: Tamam bi ara gelirim..
(ANNESİ ARZUYU ÖPER)
Arzu: Anne...
Annesi: Efendim canım?
Arzu:Beni çok mu seviyorsun?
Annesi:Evet canım.. Tabikide çook
Arzu: Bende..
(AĞLAR VE ANNESİNE SARILIR)
Sanki birden geri gelmek istedi.. Annesine bunu yapmaya ne hakkı vardı? Bir aşk için.. Annesi o ölünce ne yapacaktı? Belkide o da ölmek isteyecekti.. Napmıştı böyle.. Neden bunu yapmıştı ??
Annesine sarılırken bunları düşündü.. Sanki herşey 5 sn içinde kafasından geçmişti..
(ARZU ANNESİNİ ÖPTÜ.. VE ANNESİ ODADAN ÇIKTI..)
Arzu: Ben ne yaptım? Saat kaç? 23:25.. Of.. Uykum gelmeye başladı.. Acaba kusarsam gider mi? Ölür müyüm?
(ARZU BANYOYA KOŞTU VE KUSMAYA ÇALIŞTI.. ANCAK NAPTIYSA OLMADI.. ARZU MECBUREN ODASINA GERİ DÖNDÜ..)
Arzu: Ölmek için bir sebep bulmam gerekiyor.
(ONURA MESAJ ATTI)
-Arkadaşız değilmi?
-Bilmem..
Arzu: Allah kahretsin.. Bu kadar mı?? Beni tamamen sildi mi? Tamam peki.
(TELEFONU KAPATIR..)
Arzu: Bitsin artık! O zaman yatayım'da kurtul benden.. Elveda dünyam.. Küçücük yalnız dünyam!! Umarım herşey güzel olur! Sana verdiğim sözü tuttum Onur!
(ARZU YATAR..)
Sabah....

Annesi: Arzu.. Hadi canım kalk okula geç kalma... Arzucuum..
(ANNESİ ODAYA GİRER..)
Annesi: Arzu!! Aman tanrım..
Arzu ölü bir halde yatağında yatıyordu.. Onurun aldığı pembe tavşan..ona aldığı kalem..bileklik...ve üstünde onun aldığı beyaz tişört. Ama artık beyaz değildi kırmızı idi.. kan içeresinde..Arzu ilaç içerek ölmeyi başaramamıştı.. Bunu anlayınca gece bir jilet alıp önce küşük bir çizik attı tam kalbinin olduğu yere.. Acımamıştı.. Yada o anda hissetmiyordu.. Sonra Onurun bilekliğini taktı.. Tavşanı alıp ona bir kalp çizdi ve üstüne jilet çekti.. Ardından bir daha kendine jilet çekti.. Bu sefer daha derin çekti.. Bileğine çekti.. Kan akıyordu.. Tavşanın üstüne sürdü kanını.. Ardından yattı yatağına.. Tavşanına sarıldı ve bir daha bileğine sertçe bir darbe vurdu elindeki jilet ile.. Diğer bileğine de çekti.. Sım sıkı sarıldı tavşanına.. Gözleri bir çocuk gibi dolu dolu idi.. Son defa odasına baktı...
Arzu: Ölümüm böyle sensiz olacakmış.. Seni seviyorum Onur!!
(GÖZLERİNİ KAPADI VE UYUDU.. ANCAK BİR DAHA UYANMADI..)
Annesi:Arzu bunu neden yaptın??
(YERLERE ATIYORDU KENDİNİ..)
(BABASU KOŞARAK İÇERİ GİRDİ..)
Babası: Arzu kızım..!!
Odada ağlayış ve acı bir sessizlik vardı.. Aşktı buna sebep olan.. Belkide şuanda güldüğünüzağladığınız.. AŞK! O yapmıştı bunu...
(O GÜN ARZUYU HASTAHANEYE GÖTÜRDÜLER.. ANCAK KURTULAMADI..)
Annesi: Arzu neden sen._? Sen değil ben ölseydim.. Arzum!! Kim üzdü kızım seni..? Canım kzım... Benim birtanecik kızımdın Arzucum....
Akşam gelmişti.. Arzunun annesi ve babası evde yalnızca oturuyorlardı.. Hiç kimse konuşmıyordu.. Ev çok sessizdi.. Birtanecik kızları Arzu yoktu...
(ONUR VE İZELİN KONUŞMASI..)
İzel: Onur başın sağolsun..
Onur: Ne?
İzelnur bilmiyor musun?
Onur:Kızım bi doğru düzgün anlat şunu noldu ??
İzel: Onur.. Arzu..
Onur: Nolmuş Arzuya??
İzel: Öldü.. İntihar etmiş..
(TELEFON ONURUN ELLERİNDEN KAYAR..)

Onur o anda ölmeyi istedi.. Bitmek istedi! Gözleri dolmuştu.. Arzuyu çok seviyordu. Nasıl ölmüştü? Ölmüştü.. İnanamıyordu.. Sadece biraz nazlanmak istemişti.. Onun için ölürdü!! Şimdi anlamıştı Arzunun neden öldüğünü.. Çünkü Arzuda onun için ölürdü..
Onur: Aşkım.. Aşkım seni çok seviyorum nolur yalan olsun bunlar.. Nolur ölmemiş ol..
( ONUR BABASININ TABANCASINI ALIR VE KENDİNİ HİÇ DÜŞÜNMEDEN VURUR..)
Aşk böyle idi.. Sadece bir hata idi.. İkiside birbirini severken neden ölmüşlerdi.. Sadece anlamsızdı işte.. Bu kadar çok severken.. Nasıl ayrı olabiliyorlardı.. Onlar ölecek kadar seviyorlardı birbirlerini..Peki nedendi bu ayrılık....

» uzun bi resim