Ne kadar saf ve aptal yaşamışım hayatı hiç tanımamışım insanları hiç anlamamışım ben bu dünyaya nerden geldim bu dünyaya asla ait olmadım sanırım olamıcammda sevgi yalan aşk yalan dostluklar yalan hayatımda herşey anlamını yitirmişken sevgiye , insanlara, paylaşılan anlara olan inancımı kaybetmişken sıfırdan başlamak ...yeni yapılar
Oluşturmak o kadar çok zorki belki istesem yapmak kolay ama bunu yapmak istediğimide sanmıyorum biliyorumki anlam yüklediğim kattığım herşey yerle bir olacak anlamlar kattığım her insan anlamsızlaşacak binalar yıkılacak yerle bir olacak ve ben tekrar enkazın altından çıkmaya çalışacak tekrar kırılacak tekrar dibe vuracaım artık kaldıramıyorum var olmak istemiyorum belkide kötü olan yanlışı yapan benim artık bilmiyorum hiç bir şeyden emin değilim kalbim her geçen gün birazDaha karanlıklaşır ,ruhum kötüleşir vicdanım sesi hergün biraz daha cılızlaşırken ortaya çıkacak eseri görmekten ürküyorum
birgün içimdeki tüm sevgi yok olduğunda nefret tohumlarını ekersem kalbime ve onları sulayıp yeşertmeyi başarırsam yüreğimde işte o gün sakın karşıma çıkmayın
SAKIN BANA MUHTAÇ KALMAYIN. Asla eLimi uzatmıcam biLin (!)
Cuma 02 Ocak 2009, 15:24